O beni huzurlu hissettiren nadir insanlardan...
Ben biraz takıntılıyımdır; her şeyi en ufak şeyine kadar bütün ihtimalleriyle düşünürüm, hayal ederim.
Ve Cem ile ilgili de çok hayalim vardır.Mesela aramızdaki boy farkını,ses farkını,yaş farkını önemsemeden evliliğe inanmadığım halde onunla evlenebilirdim.
Fakat bir gün bir gay sayfasında röportajını okudum.O güne kadar hep hayır o gay değil diyordum.
Ama o röportaj da şöyle soruyor muhabir;
-Balık etli kadınları mı, zayıf kadınları mı tercih edersiniz?
Ve o da şöyle cevap veriyor;
-Hiç birini tercih etmiyorum.
O an koca bir kaya yutmuş,kafamdan aşağı bir kazan kaynar su dökülmüş ve 11 biscolata erkeği beni dövüyormuş gibi hissettim.Bütün gece ağladım. Yine onun şarkılarıyla.Yine onun Ankara 'sında...
Çünkü aşık olmaya en yakın olduğum zamandı onunla olan zaman.
Hemde onu tanımıyordum bile...
Ve o an bana hiç bir zaman aşık olma ihtimali olmadığını düşündüm.
Sonra inkar etmeye devam ettim.Ve hala onun gay olmadığını düşünüyorum.
Çıkmadık candan ümit kesilmez.
Seksenlerde ahmetin dediği gibi ''Bir şeyi çok istersen,onu gözünün önünden ve hayallerinden ayırmazsan bir gün gerçek olur! Eninde sonunda isteğin olur!''
Bende onu hiç bir zaman dinlemeyi bırakmayacağım,hayal etmeyi bırakmayacağım.
Dip not: Ben insanları cinsel tercihine göre sevmem.Bu onları ilgilendiren bir şeydir!
Ama burda durum farklı yani ben o bana aşık olamayacak diye üzüldüm o kadar.
Cem Adrian ı her türlü severim yoksa.
Oysa ben üzüldüm.Çünkü; onun beni sevebilme ihtimalini sevmiştim.
Her gece uyumadan o ihtimalin hayalini kurmuştum.
O ihtimalle konuşup, onunla gezmiştim.
O ihtimali öpmüştüm her gece iyi geceler derken...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder